Polskie przepisy podatkowe nie na darmo dają nam czołowe miejsce w rankingach najbardziej nieprzyjaznych przedsiębiorcy systemów podatkowych. Jednym z przykładów jest obowiązek rozliczania wartości rozchodowanych środków pieniężnych w walutach obcych według ich wyceny historycznej, czyli tzw. „FIFO”.
Pisaliśmy o tym w Rozchodowanie walut z rachunków bankowych
Trilab uruchomił taką funkcjonalność, ułatwiając życie księgowym spędzającym czas na żmudnym rozliczaniu wpłat i wypłat w arkuszach kalkulacyjnych.
Po zainstalowaniu naszego modułu Trilab Cash FIFO, w dziennikach księgowych obsługujących walutowe rachunki bankowe i kasowe można już zaznaczyć tę opcję w polu Metoda wyceny gotówki:
Na pozycjach wyciągów bankowych pojawi się kolumna Pozostała kwota wyceny, z polami do których przy wpłacie jest zapisywana jej kwota w walucie.
Przy wypłatach program odejmuje z nich kwoty rozliczane, kolejno począwszy od najstarszych, aż do wyczerpania kwoty z danej wpłaty, i potem przechodzi do kolejnej. Przy wypłatach zbierana jest też odpowiadająca kwota złotówkowa, dając rzeczywisty użyty kurs księgowania wpłaty. Do chattera dokumentu księgowego z wypłatą wpisywana jest kalkulacja rozchodu waluty, dla celów sprawdzenia np. przy kontroli:
Dokument księgowy jest zapisywany z użyciem kursu wyliczonego z „FIFO”, więc różnice kursowe wynikające z walut na np. fakturach także odnoszą się prawidłowo do tego podatkowego kursu zapłaty.
Mechanizm kontroli historycznych kwot w walucie wymusza, by suma dostępnych jeszcze do rozliczenia wpłat nie spadła poniżej zera i by wypłata miała pełne pokrycie w kursach historycznych, czyli saldo rachunku bankowego w walucie także nie może spaść poniżej zera, w przeciwnym razie pojawia się komunikat ostrzegawczy:
Przed rozpoczęciem pracy, na dzień rozpoczęcia korzystania z modułu konieczne jest ustanowienie na pozycjach wyciągu bankowego w polach Pozostała kwota wyceny swoistego „Bilansu otwarcia”, z historycznymi wpłaconymi kwotami do rozliczania. Z uwagi na trudne do odnalezienia i naprawienia skutki błędów i niekontrolowanych zmian tych kwot, edycja zawartości pól Pozostała kwota wyceny zastrzeżona jest dla księgowych z najwyższym poziomem uprawnień w programie. „Bilans otwarcia” wprowadzamy w ten sposób, że kwotę salda walutowego na danym rachunku bankowym i na wyciągu z tego rachunku (powinny być zgodne ze sobą) rozpisujemy na ostatnie wpłaty przyjęte w tej walucie, począwszy od najnowszej i cofając się wstecz, aż do pełnego rozpisania tej kwoty
Po wprowadzeniu „Bilansu otwarcia” można już korzystać z rozliczania „FIFO” przy wypłatach.
Rozliczanie Wartości Rozchodu Walut Obcych Według „FIFO”